ԱԳՌԱՒԸ ԵՒ ԿԱՐԱՊԸ

Ագռաւ մը կար, որ կը նախանձէր Կարապին, որովհետեւ իր փետուրները ածուխի պէս սեւ էին, մինչ Կարապին փետուրները ձիւնասպիտակ* էին։

Անխելք Ագռաւը կը կարծէր, որ եթէ ինք ալ Կարապին նման ամբողջ օրը ջուրին մէջ լողար եւ ջրիմուռներ* ուտէր, իր փետուրներն ալ կը ճերմկէին։

Ուստի, ձգեց անտառն ու դաշտերը եւ սկսաւ ապրիլ լիճին մօտ եւ ուտել ջրային բոյսեր ու ամէն օր անդադար լուացուիլ։ Սակայն ապարդիւն*. փետուրները չսպիտակեցան, իսկ կերած բոյսերն ալ վնասեցին անոր առողջութեան եւ Ագռաւը, հետզհետէ նիհարնալով, մեռաւ։